ในปี พ.ศ. ๒๔๔๕ องค์หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต ได้เดินทางกลับจากธุดงค์กัมมัฏฐานจากสาธารณรัฐแห่งสหภาพเมียนมา มาบำเพ็ญสมณธรรม ณ ที่แห่งนี้เพียงองค์เดียว และ ในปี พ.ศ. ๒๔๖๑ ได้กลับมาจำพรรษาที่วัดแห่งนี้อีกครั้ง ท่านได้เป็นผู้ชี้ว่า มีรอยพระพุทธบาทที่แปลกที่สุด เนื่องจากประทับอยู่ที่ผนังถ้ำด้านบนเหนือศรีษะ แทนที่จะประดิษฐานบนพื้นเหมือนแห่งอื่น

"ถ้ำผาบิ้ง" อยู่บริเวณเชิงเขาในบริเวณวัดถ้ำผาบิ้ง เป็นรอยพระพุทธบาทขนาดใหญ่และแปลกกว่าทุกแห่งที่เคยเห็นมา คือรอยพระบาทประทับอยู่ที่ผนังถ้ำด้านบนเหนือศีรษะ แทนที่จะประดิษฐานอยู่ที่พื้นเหมือนแห่งอื่นๆ พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต เคยมาจำพรรษาที่นี่สองครั้ง คือในปี พ.ศ.2454 และปี พ.ศ.2461 พระอาจารย์เป็นผู้ชี้ว่า คือ รอยพระพุทธบาท

รอยพระพุทธบาท ปรากฏอยู่บนเพดานถ้ำบริเวณชะง่อนผาลึกซึ่งประดิษฐานพระพุทธรูปอยู่ ต้องเดินเข้าไปที่พระพุทธรูป แล้วกลับหลังเงยหน้ามองเพดานถ้ำ จึงจะเห็นรอยพระพุทธบาทอยู่สูงขึ้นไปประมาณ 4 กม. รอยพระบาทมีขนาดยาว 1 ม.กว้าง 0.5 ม. แต่ลวดลายและรอยนิ้วพระบาทไม่ปรากฏชัดกรมศิลปากรจดทะเบียนเป็นโบราณวัตถุสถาน พร้อมกับพระธาตุศรีสองรัก เมื่อปี พ.ศ.2498